Tym, co wyróżnia Lexusa spośród innych producentów jest fakt, że każdy z sprzedawanych w Polsce siedmiu modeli dostępny jest w wersji z napędem hybrydowym. Oferta obejmuje także wersje z napędem konwencjonalnym, wyposażone w dynamiczne silniki benzynowe, w tym jednostki o parametrach typowych dla aut wyczynowych. Co kryje się pod maską Lexusów?

Rodzaj i możliwości napędu łatwo odczytać z oznaczenia wersji modelu. Trzy cyfry po dwuliterowym symbolu modelu (CT, IS, GS, LS, NX, RX lub RC) porównują moc jednostki napędowej do mocy wolnossącego silnika benzynowego o określonej pojemności skokowej, np. 300 to odpowiednik silnika trzylitrowego, a 600 – sześciolitrowego. Litera „h” po tej liczbie oznacza napęd hybrydowy, w którym wolnossący silnik benzynowy współpracuje z elektrycznym.

Kompaktowy hatchback Lexus CT 200h to jedyny model w ofercie firmy, dostępny jedynie z napędem hybrydowym. Jego jednostka napędowa, wyposażona w pracujący w cyklu Atkinsona czterocylindrowy silnik spalinowy 2ZR-FXE o pojemności skokowej 1,8 l i mocy 73 kW oraz elektryczny o mocy 60 kW, rozwija łączną moc 100 kW (136 KM). Nota bene, układ ten jest również sercem Toyoty Prius III generacji i Toyoty Auris Hybrid.

Hybrydowa jednostka napędowa o oznaczeniu 300h stanowi połączenie czterocylindrowego, 2,5-litrowego silnika 2AR-FSE (pracujący w cyklu Atkinsona wariant silnika 2AR-FE, znanego z Toyoty RAV4) i elektrycznego o mocy 105 kW. Wykorzystują ją modele IS 300h, GS 300h, NX 300h i RC 300h. Łączna moc napędu w modelach IS, GS oraz RC wynosi 223 KM. W przypadku Lexusa NX, ze względu inną charakterystykę silnika spalinowego, układ rozwija moc 197 KM – dokładnie tyle, co w Toyocie RAV4 Hybrid.

Pod oznaczeniem 200t kryje się dwulitrowy, czterocylindrowy silnik 8AR-FTS, w którym Lexus po raz pierwszy zastosował turbodoładowanie. Zaawansowany układ wtryskowy ESTEC D-4ST (Economy with Superior Thermal Efficient Combustion Direct injection 4-stroke with Turbo) wykorzystuje po dwa wtryskiwacze na cylinder – jeden dla wtrysku bezpośredniego, drugi do kolektora dolotowego. Jednostka ta, która zadebiutowała w Lexusie NX 200t z mocą 175 kW, wyróżnia się zmiennym cyklem pracy. Przy małym obciążeniu, np. podczas jazdy szosowej, działa w oszczędnym cyklu Atkinsona, zaś gdy potrzebna jest duża moc, przechodzi do cyklu Otto. Silnik ten stosowany jest również w Lexusie RX 200t oraz – w wariancie o mocy zwiększonej o 5 kW – w modelach IS 200t, GS 200t i RC 200t.

Jednostka 450h napędza hybrydowe modele GS 450h i RX 450h. Wykorzystano w niej pracujący w cyklu Atkinsona 3,5-litrowy silnik 2GR-FXE, będący rozwinięciem widlastej szóstki z Lexusa IS 350. W przypadku GS 450h moc silnika spalinowego to 215 kW, elektrycznego – 147 kW, a łączna moc układu to 254 kW, zaś dla RX 450h wielkości te wynoszą odpowiednio 183, 123 i 220 kW.

Flagową limuzynę Lexus 460 napędza wolnossący silnik V8 1UR-FSE o pojemności skokowej 4,6 litra i mocy 285 kW. Tego samego silnika używa luksusowa, terenowa Toyota Land Cruiser Prado.

W hybrydowym Lexusie 600h zastosowano jednostkę z pięciolitrowym silnikiem V8 2UR-FSE o mocy 294 kW i silnikiem elektrycznym 165 kW, osiągającą łącznie moc 327 kW. Zapewnia ona przyspieszenie od 0 do 100 km/h w 4,5 sekundy, a emisja CO2 wynosi zaledwie 252 g/km.

Niemal taki sam pięciolitrowy, wolnossący silnik V8 stanowi serce wyczynowych aut Lexus IS F, GS F i RC F. Jednostka 2UR-GSE o specjalnie zaprojektowanych głowicach i tytanowych zaworach ssących rozwija w IS F moc 311 kW, zaś w GS F i RC F – 351 kW. Ten sam silnik napędza również nowe sportowe coupé Lexus LC 500.

Źródło:
http://blog.lexus.co.uk